Paciorecznik - Canna

Kanna należy do rodziny paciorecznikowatych i jest w naszych warunkach uprawiana jako roślina jednoroczna. Pochodzi ze strefy tropikalnej Ameryki, Azji i Afryki. Nazwa paciorecznik pochodzi od nasion tej rośliny, które przypominają paciorki. Gatunków kanny jest, około 60, ale z tego bogactwa tylko niektóre uprawiane są jako rośliny ozdobne a najbardziej rozpowszechnionymi są formy mieszańcowe.

Odmiany różnią się wysokością, kolorem kwiatów i liści. Wysokość waha się między 50-150 cm a rośliny tworzą grube rozgałęziające się mięsiste kłącze. Liście duże, jajowato- lancetowate, zielone lub czerwonawo-brunatne, ozdobne. Kwiaty o różnym kształcie, wielkości oraz barwach, zebrane w kłosy znajdujące się na szczycie mięsistych pędów.

Kanny dobrze prezentują się w większych grupach, szczególnie w centrum rabaty otoczone innymi roślinami. Nadają się też do dużych pojemników ustawianych na tarasach, balkonach, w patio lub w ogrodzie.

Wymagania

Lubią stanowiska słoneczne (wymagają min. 6 godzin światła słonecznego) oraz ciepłą i próchniczą, średnio zwięzłą glebę, zasobną w składniki pokarmowe.

Rozmnażanie

Kanny rozmnaża się przez nasiona wysiewane w styczniu-lutym oraz przez podział kłączy wczesną wiosną. Nasiona mają dość grubą łupinę - aby przyśpieszyć kiełkowanie przed siewem moczymy je w ciepłej wodzie. Siewki pikujemy pojedynczo do doniczek i ustawiamy w jasnym miejscu w 18°C. Kłącza należy podzielić tak, aby każda część miała przynajmniej jeden dobrze wykształcony pąk. Miejsce cięcia dobrze posypać roztartym węglem drzewnym.

Pielęgnacja

Aby uzyskać latem duże, pięknie kwitnące rośliny, a jesienią dorodne kłącza, kanna powinna rosnąć w gruncie min. 6 miesięcy. Ponieważ nasze warunki klimatyczne na to nie pozwalają, konieczne jest sadzenie kłączy w III do pojemników - pojedynczo w mieszankę torfu, ziemi i piasku. Doniczki ustawiamy początkowo w miejscu niekoniecznie z dostępem światła, w temperaturze 15°C (może być nieco niższa). Do chwili ukazania się liści podlewamy minimalnie. Po ukazaniu się liści roślinom zapewniamy dostęp światła i zwiększamy temperaturę: w dzień 18-20°C, nocą 12-15°C. Należy przestrzegać zasady: im mniej światła, tym niższa temperatura (i odwrotnie). Kanny są wrażliwe na niskie temperatury, dlatego do gruntu przesadzamy, gdy nie ma już ryzyka wystąpienia przymrozków, pamiętając o wcześniejszym zahartowaniu roślin. Na miejsce stałe wysadzamy w rozstawie 40 x 60-80 cm.

Kanny wymagają obfitego nawożenia i podlewania. Przyrost kłączy zależy od odpowiedniego nawożenia i nawadniania: przy słabym możemy jesienią uzyskać mniejsze kłącza od tych wysadzonych wiosną. Dzieje się tak dlatego, że roślina czerpie początkowo pokarm z kłącza wysadzonego wiosną, budując jednocześnie kilka nowych kłączy na przyszły rok. Liczba wytworzonych kłączy zależy od odmiany i nawożenia. Przy odpowiedniej pielęgnacji jesienią otrzymujemy kilka nowych kłączy, a kłącze mateczne obumiera. Nieodpowiednia uprawa może być także powodem tego, że paciorecznik nie zakwita, kłącze mateczne zamiast wydać dorodne kwiaty całą energię traci na wzrost kłączy.

Rośliny w pojemnikach należy podlewać codziennie, a rosnące w gruncie 2-3 razy w tygodniu, ale obficie. Rośliny zasilamy od początku VI do początku IX co 8-10 dni wieloskładnikowym nawozem do roślin kwitnących. Usuwanie przekwitłych kwiatostanów przyczyni się do powtórzenia kwitnienia.

W naszym klimacie kanny nie zimują w gruncie, kłącza na zimę należy wykopać - gdy pierwszy przymrozek zetnie liście. Nożem odcinamy część nadziemną 10-15 cm od ziemi i wykopujemy delikatnie kłącze z bryłą ziemi. Odcięte kłącza ostrożnie otrząsamy z nadmiaru ziemi, układamy w skrzynkach, przysypujemy wilgotnym torfem, piaskiem lub trocinami i przenosimy do chłodnego pomieszczenia, niekoniecznie z dostępem światła. Zimą trzeba kilka razy obejrzeć kłącza i usunąć gnijące i uszkodzone. Wiosną dzielimy je tak, aby każda część miała przynajmniej dwa pąki.