Pachistachis Żółty - Pachystachys Lutea

Pachystacys lutea pochodzi z górskich lasóe Peru i Meksyku, gzie osiąga wysokość nawet do jednego metra. U nas jest znana jako niska roślina doniczkowa. Nadmiernemu wyrośnięciu można zapobiec przez intensywne przycinanie.

Liście pachistachisa są długie, owalne i spiczaste. Ich kolor jest jasnozielony do zielonego z lekkim połyskiem. Na na końcu pędów tworzą się złotawożółte, wzniesione kwiatostany w kształcie kłosów, które mogą osiągnąć długość do 15 cm. Liście przykwiatowe są żółte, małe w kształcie języczków, właściwe białe kwiaty npojawiają się później, więdną już po dwóch, trzech dniach, podczas gdy liście przykwiatowe utrzymują się niekiedy aż do października lub listopada. Roślina nie pachnie.

Podczas gdy wiele innych pięknych roślin najpiękniej wygląda w pojedynkę, obecność innych roślin bardzo pachistachisowi odpowiada. Pasuje wprost idealnie do tego, aby wspólnie z innymi roślinami rósł w skrzynce lub w dużej donicy. Pozostałe rośliny nie mogą być zbyt wysokie, żeby go nie zasłaniały. Kiedy jest w cieniu, kłosy mogą stracić kolor. Większa ilość roślin umieszczonych ciasno obok siebie zwiększa także wilgotność powietrza.

Wymagania

Roślina powinna stać w miejscu nasłonecznionym lub w półcieniu, nie na silnym słońcu, ale też nie w mroku. Podlewać należy letnią wodą

Rozmnażanie

Podczas przycinania rośliny można jednocześnie uzyskać sadzonki do rozmnażania. Do tego jednak nie wykorzystuje się górnych części pędów, lecz dolne, które nie kwitną. Poszczególne sadzonki powinny mieć około 8-10 cm długości, dwa najniższe liście należy usunąć. W małych doniczkach lub skrzynkach z lekką i wilgotną ziemią stosunkowo szybko ukorzenią się. Doniczki przykryte folią należy umieścić w ciepłym, oświetlonym miejscu.

Pielęgnacja

Roślina powinna stać w miejscu nasłonecznionym lub w półcieniu, nie na silnym słońcu, ale też nie w mroku. Pokojowe temperatury znosi dobrze, lepiej jednak, jeśli w zimie ma chłodniej. W zbyt niskiej temperaturze około 8°C liście mogą opadać.

Od maja do października należy regularnie podlewać letnią wodą, co dwa tygodnie zasilać nawozem azotowym. W zimie podlewać tylko tyle, aby podłoże nie wyschło. Częściej zraszać.

Raz w roku, na wiosnę, roślina musi zostać przesadzona i przycięta. Należy dbać o właściwe podlewanie. Po przesadzeniu należy roślinę umieścić w cieniu i nie nawozić przez pierwszych sześć tygodni. Przycinać należy jednocześnie z przesadzaniem. Jako podłoże wystarczy normalna ziemia lub substrat torfowy. Doniczki muszą mieć dobrą przepuszczalność wody, na dno należy dać drobny żwir.

Gdy Kwiaty Chorują:

Jeśli pachistachis jest zbyt mało podlewany lub przebywa w zbytnim chłodzie i eilgoci, wiedzie mu się niezbyt dobrze. Przy odpowiednim stanowisku świetlnym i pielęgnacji, choroby i szkodniki pojawiają się rzadko.

Opadanie kwiatów - bez wątpienia powodem jest zbyt mała wilgotność powietrza. Trzeba temu przeciwdziałać, na przykład za pomocą wilgotnego wkładu torfowego.

Blade i matowe liście - są wynikiem niedostatecznej ilości substancji odżywczych. Należy dostarczyć roślinie więcej składników pokarmowych i sprawdzić zarazem czy nie należy jej także przesadzić.

Liście zwieszają się i opadają do dołu - Zbyt mało wody. Należy włożyć doniczkę do wiadra z letnią wodą i wyjąć ją dopiero wtedy, gdy przestaną uchodzić bańki powietrza.

Dolne liście opadają - roślina stała w zbyt chłodnym pomieszczeniu i miała zbyt dużo wilgoci. Należy przenieść ją w cieplejsze miejsce.

Zanim Dokonasz Zakupu

Warto kupować jedynie gęste, ładne rośliny. Należy obejrzeć delikatniejsze liśie: nie mogą być uszkodzone. Kłosy jeszcze nie powinny kwitnąć.

Przeciętny wiek: - Pachistachis żółty może dożyć wielu lat.
Stopień trudności pielęgnacji: - Roślina niezbyt wymagająca. Należy jedynie pilnować, aby podłoże nie wyschło całkowicie.