Sasanka Zwyczajna - Anemone Pulsatilla

Sasanka zwyczajna jest byliną. Rośnie dziko w Europie zachodniej i środkowej. W Polsce jest objęta ścisłą ochroną gatunkową, choć właściwie na stanowiskach naturalnych niestety już wyginęła. W ogrodach uprawia się najczęściej mieszańce ogrodowe.

Ze względu na bardzo wczesny okres kwitnienia należy do poszukiwanych i atrakcyjnych kwiatów wiosennych sadzonych w przydomowych ogrodach. Ozdobna jest również po przekwitnięciu. Nadaje się na rabaty i do ogródków skalnych, a także do sadzenia kępami przy domach bądź płotach. Sasanki ogrodowe można sadzić na rabatach oraz w dużych ogrodach skalnych.

Sasanka zwyczajna tworzy kępy do 20-30 cm wysokości. Młoda roślina jest gęsto, filcowato owłosiona, potem staje się coraz bardziej naga. Pierzaste liście, zebrane w przyziemną rozetkę, przypominają nieco liście marchwi. Gdy roślina kwitnie, liście są niewielkie, dlatego kwiaty są tak ładnie wyeksponowane. W pełni rozwijają się dopiero w lecie. Pod ziemią roślina ma silne i rozgałęzione kłącze, z którego wyrasta kilka łodyg pokrytych długimi, srebrzystymi włoskami. Każda łodyga zakończona pojedynczym kwiatem.

Sasanki kwitną od marca do początku maja. Kwiaty pojawiają się stopniowo: jedna roślina może ich wydać nawet kilkadziesiąt. Kwiaty mają 5-6 cm średnicy, są charakterystycznie filcowate po zewnętrznej stronie, skierowane ku górze, początkowo dzwonkowate, później rozpostarte. Niektóre egzemplarze powtarzają kwitnienie w sierpniu, ale wówczas pojawiają się tylko pojedyncze kwiaty. Większość gatunków, a także mieszańców ogrodowych sasanek ma kwiaty fioletowe. Rozpowszechnione są także odmiany purpurowe i białe. Rośliny o mlecznych kwiatach są trudniejsze w uprawie i najczęściej wcześniej zamierają. Po przekwitnięciu roślina nadal jest bardzo dekoracyjna, pozostają bowiem na niej puszyste kwiatostany.

Wymagania

Sasanka do rozwoju wymaga dużej ilości światła. Lubi urodzajną, lekką, piaszczystą, raczej suchą i ubogą, ale dobrze zdrenowaną, przepuszczalną glebę, o odczynie obojętnym lub zasadowym, dobrze wapnowaną. Najlepiej rośnie w miejscach słonecznych lub lekko zacienionych. Dorosłe egzemplarze świetnie znoszą suszę dzięki głęboko sięgającemu i dobrze rozwiniętemu systemowi korzeniowemu.

Rozmnażanie

Sasankę najlepiej rozmnaża się z nasion, które zbiera się, gdy łatwo oddzielają się od koszyczka. Wysiewa się je w drugiej połowie lipca, aby delikatnych siewek nie zniszczyły upały. Rośliny kiełkują po 4-6 tygodniach. Wiosną kolejnego roku siewki trzeba przepikować i przesadzić na miejsce stałe. Większość roślin zakwitnie za rok na wiosnę. Podczas pierwszego kwitnienia rośliny wypuszczają najwyżej pięć kwiatów, ale gdy podrosną, mają ich kilkadziesiąt. Sasanki rozmnażane z nasion zwykle nie powtarzają cech roślin matecznych. Zatem zbierając nasiona z kwitnących na biało egzemplarzy, otrzymamy tylko część roślin o białych kwiatach. Reszta będzie fioletowa.

Sasankę można także rozmnażać przez podział kłączy. Po kilku latach bryła korzeniowa ulega nadmiernemu zagęszczeniu, należy ją wówczas wykopać i przerzedzić. Sasanka ginie najpóźniej po pięciu latach od posadzenia na stałym miejscu w ogrodzie. Im bardziej wyszukana forma kwiatu (kolor, kształt), tym krócej roślina żyje. Czasem obumiera już po trzech latach, dlatego kolekcję tych roślin trzeba stale odnawiać.