Portulaka Wielkokwiatowa - Portulaca Grandiflora

Ten jednoroczny u nas gatunek rośliny pochodzi z płd. Ameryki. Uprawiany w ogrodach szczególnie efektownie wygląda w otoczeniu kamieni na skalniakach. Pojedyncze lub pełne kwiaty, nieprzerwanie kwitnące od lata do jesieni w kolorach pomarańczowym, czerwonym, białym, różowym, żółtym mają jedwabisty połysk i dorastają do śr. 4-5 cm. Zamykają się w cieniu lub przy pochmurnej pogodzie. Cylindryczne, mięsiste liście dł. 2,5 cm wyrastają na czerwonych łodygach. Wys. 10-20 cm.

Wymagania

Suche skarpy i miejsca nasłonecznione w ogrodach skalnych będą dla portulaki najlepszym stanowiskiem. Ta ciepłolubna roślina nie znosi dłuższych okresów deszczowych i nadmiaru wilgoci w podłożu.

Rozmnażanie

Rozmnaża się ja przez nasiona lub przez sadzonki. Nasiona wysiewa się wprost do gruntu, w maju. Ponieważ są bardzo małe, nie przykrywa się ich ziemią, tylko powierzchnię ugniata, można też przed wysiewem mieszać je z piaskiem. Aby rośliny kwitły wcześniej, nasiona wysiewa się w marcu do skrzynek w szklarni lub w kwietniu do inspektu. Siewki po wzejściu pikuje się do doniczek torfowo-ziemnych. Na miejsce stałe wysadza się w połowie maja w rozstawie 15 x 20 cm. Sadzonki pozyskuje się w VII, wsadza do doniczek wypełnionych lekkim, piaszczystym podłożem.

Pielęgnacja

Wymaga pulchnego, dość żyznego gruntu. Nie może to być wilgotna i gliniasta powierzchnia. Stanowisko musi być bezwzględnie słoneczne. W cieniu roślina podupada i znacznie gorzej kwitnie. Kwiat ten nie jest odporny na deszcz oraz zimno. Po pierwszych przymrozkach ginie bezpowrotnie. Nasiona portulaki są bardzo drobne, dlatego nie zakopuje ich się, tylko wklepuje delikatnie w ziemię.

Gdy Kwiaty Chorują:

Liście i kwiaty często atakują mszyce. Siewki i młode rośliny są wrażliwe na nadmiar wilgoci.