Palma daktylowa Kanaryjska - Phoenix Canariensis

Daktylowiec jest jedną z najpopularniejszych palm, które z powodzeniem są uprawiane w warunkach domowych. Łącznie jest około 30 różnych gatunków daktylowca, lecz tylko dwa są traktowane jako rośliny ozdobne. Palmy daktylowe pochodzą z krajów arabskich, Afryki i Azji. Phoenix są to wolno rosnące lub wysokie palmy, zarówno bez wyraźnej łodygi jak i tworzące łodygi. Liście mają zmienne kształty, mogące mieć postać sztywnych i wzniesionych, jak również delikatnych wdzięcznie wygiętych. U roślin wieloletnich pojawia się kwiatostan w kształcie kolby. W naszych domach najczęściej spotykamy Phoenix canariensis (daktylowiec właściwy, daktylowiec kanaryjski, palma daktylowa). Jak sama nazwa wskazuje, pochodzi on z Wysp Kanaryjskich, gdzie jego wysokość dochodzi do 10 m, ten hodowany w naszych warunkach osiąga 50-150 cm wysokości i jest najwytrzymalszym gatunkiem. U młodej rośliny możemy zaobserwować krótki pęd, który wraz z wiekiem rozrasta się w okrągły pień. Liście osiągają długość 1 metra, są pierzaste, z czasem odginają się ku zewnętrznej stronie.

Wymagania

Daktylowiec kanaryjski, w początkowym okresie, może być traktowany jak roślina pokojowa, ale wraz z wzrostem, bardziej odpowiada mu stanowisko na wolnym powietrzu. Ta jego cecha powoduje, że jest znakomitą dekoracją na tarasy, lubi stanowisko słoneczne. Na zimę należy mu zapewnić miejsce dobrze oświetlone, gdzie temperatura wynosi 4- 8 °C.

Rozmnażanie

Palmy najłatwiej rozmnaża się z nasion. Można do tego celu wykorzystać kupione w sklepie daktyle, a ściślej - ich pestki, lub orzechy kokosowe. Nasiona innych palm trzeba przywieźć z ciepłych krajów. Wysiewamy je jak najszybciej, bo łatwo tracą zdolność kiełkowania. Nasiona o twardej okrywie najpierw wkładamy na 48 godzin do ciepłej wody, a dopiero potem sadzimy w doniczkach napełnionych torfem zmieszanym z piaskiem; orzech kokosowy sadzimy w samym torfie. Drobne nasiona przykrywamy grubą warstwą podłoża, a orzech kokosowy kładziemy płasko w doniczce, jedynie do połowy zagłębiając go w ziemi. Podłoże powinno być stale wilgotne. W temperaturze 25°C kiełki ukażą się po 2-6 miesiącach. Kiedy siewki wytworzą pierwszy liść, przesadzamy je do żyznej ziemi i stawiamy w miejscu, gdzie jest dużo rozproszonego światła. Po upływie kolejnego miesiąca zaczynamy je "dokarmiać". Przez pierwszych kilka miesięcy lepiej używać nawozów dolistnych. Młode rośliny lubią być zraszane - nawet 5 razy dziennie.

Pielęgnacja

W sklepach ogrodniczych możemy kupić specjalną ziemię do palm. Rośliny te nieco się jednak różnią pod względem upodobań, np. palma daktylowa lubi cięższe podłoże, składające się z ziemi darniowej, gliniastej, torfu i piasku,natomiast kencja i palma kokosowa wolą mieszankę ziemi liściowej, darniowej, torfu i piasku. Ważne, by podłoże miało kwaśny odczyn.

Od marca do października zasilamy palmy co 2 tygodnie nawozami wieloskładnikowymi do roślin o ozdobnych liściach. Palmie kokosowej przez pierwszy rok wystarcza dawka nawozu dwukrotnie mniejsza niż zalecana na opakowaniu.

Woda do podlewania palm nie powinna zawierać chloru ani soli wapnia - może być to np. przegotowana woda wodociągowa. Latem podlewamy rośliny obficie. Zimą ograniczamy ilość dostarczanej wody, jednak ziemia musi być cały czas lekko wilgotna. W tym okresie bardzo groźne dla większości palm jest zarówno zalanie, jak i przesuszenie korzeni. Jedynie daktylowiec właściwy ustawiony zimą w chłodnym pomieszczeniu może mieć prawie suche podłoże.

W lecie palmy trzeba systematycznie zraszać. Robimy to rano. Później, gdy liście są nagrzane słońcem, łatwo je poparzyć; powstają wówczas brązowe plamy. Zabieg ten stosujemy także zimą, jeśli palmy stoją w suchym i ciepłym pomieszczeniu.

Palmy lubią wąskie, głębokie naczynia. Młode egzemplarze przesadzamy co roku, pod koniec lutego albo w marcu, natomiast starsze co 3-4 lata, gdy ich korzenie niemal rozsadzają doniczkę. Na dnie pojemnika umieszczamy warstwę drenażu, który zapobiegnie zalaniu roślin.

Podczas przesadzania należy uważać, aby nie uszkodzić korzeni - by je uwolnić, lepiej delikatnie rozbić doniczkę. Nie próbujmy rozdzielać roślin długo rosnących w jednym pojemniku. Nie wolno także odrywać orzechów, z których wyrastają pędy, gdyż rośliny czerpią z nich niezbędne substancje pokarmowe. Gdy roślina stanie się bardzo ciężka, trzeba co roku wymieniać górną warstwę ziemi.

Gdy Kwiaty Chorują:

Końce liści żółkną i zasychają - zwykle zbyt suche powietrze w pomieszczeniu. Przeważnie dzieje się tak z liśćmi świeżo zakupionych roślin. Warto je więc przez kilka tygodni często zraszać, a ziemię przykryć wilgotnym mchem. Podobnie objawia się zalanie lub zasuszenie korzeni. Liście zasychają także, gdy palmy "przeziębią się" w czasie wietrzenia pokoju w mroźne dni.

Brązowe plamy na liściach - poparzenie przez słońce, zwykle po spryskaniu liści wodą. Jest to również objaw nadmiaru wapnia. Trzeba wtedy zmienić ziemię i podlewać rośliny tylko przegotowaną wodą.

Żółte, przeświecające plamy na liściach, brunatniejące od środka - objawy choroby grzybowej, zwanej żółtą plamistością liści. Silnie porażone liście należy ściąć i spalić, a pozostałe opryskać środkiem chemicznym.

Zanim Dokonasz Zakupu

Należy wybrać roślinę zwartą, o sztywnych, zielonych liściach.

Przeciętny wiek: - Może żyć bardzo długo.

Stopień trudności pielęgnacji: - Uprawa prosta.