Pelargonia Wielkokwiatowa - x Pelargonium Grandiflorum

Pelargonia wielkokwiatowa charakteryzuje się dużymi kwiatami w najrozmaitszych kolorach. Roślina ma często tylko jeden pęd ale rozrasta się do wielkości krzewu. W Anglii, Niemczech i Francji pelargonie wielkokwiatowe, ze względu na swoje piękno, były z pośród innych grup najbardziej rozpowszechnione.

Pelargonie wielkokwiatowe tworzą po pewnym czasie gęsty krzew. Osiągają wysokość 50 cm. Kwiaty zebrane są w baldaszki, po 8-12 w każdym. Pojedynczy kwiat może mieć średnicę 5 cm. Przy dobrej pielęgnacji kwitną od maja do późnej jesieni. Rośliny można doprowadzić do kwitnięcia i o innej porze roku.

Wymagania

Pelargonie uszlachetnione powinny stać w pomieszczeniu na słonecznych oknach, gdzie jak najdłużej mogą mieć zapewnione słońce. Ale zawsze należy je chronić przed ostrym południowym słońcem.

W lecie musimy pelargonie podlewać obficie. Rośliny przezimują w temperaturze 8-12°C.

Rozmnażanie

Części pędów można od razu wykorzystać jako sadzonki. Czubki nie mogą być zbyt zdrewniałe. Należy odciąć wierzchołki pędów o długości 8-10cm, z jedną lub jeszcze lepiej dwiema parami liści. Sadzonki te umieszcza się bezpośrednio w wodzie lub też zanurza w stymulatorze wzrostu i sadzi w mieszance piasku i torfu, której temperatura nie może przekraczać 10°C. Doniczkę należy przykryć foliową torebką i umieścić w ciepłym i bardzo jasnym miejscu. Po 2-3 tygodniach wytworzą się korzenie. Później należy przesadzić roślinę do doniczek z ziemią ilastą i utrzymywać temperaturęnie wyższą niż 12°C. W przeciwnym wypadku nie wytworzą się kwiaty.

Kwiaty również w zimie

Pelargonie wielkokwiatowe są przede wszystkim roślinami pokojowymi. Można je doprowadzać do zakwitnięcia również w zimie, jeśli się im tylko w tym trochę pomoże. Aby kwitły, potrzebują przez pewien czas krótkiego dnia, a więc dłuższej fazy mroku. Najlepiej można to osiągnąć za pomocą czarnego, nieprzezroczystego woreczka, którym przykryjemy roślinę. Nie może być ona dłużej na świetle niż 9-10 godzin dziennie. Postępując tak przez miesiąc, doprowadzimy pelargonię do kwitnienia. Taki sam efeky osiągniemy umieszczając roślinę w pomieszczeniu o temperaturze poniżej 10°C.

Pielęgnacja

Wszystkie pelargonie uwielbiają jasne, słoneczne stanowiska. Na czas kwitnienia powinno się je umieścić w szczególnie jasnym miejscu, ale równocześnie musimy pamiętać o tym, że w czasie gorących dni słońce może spalić liście.

W lecie musimy pelargonie podlewać obficie. W miesiącach zimowych roślinę należy utrzymywać prawie w suchości. Nawozić należy od marca do września raz w tygodniu. Przed kwitnieniem używa się nawozu bogatego w potas. Pelargoni nie wolno zraszać.

Młode rośliny przesadza się na wiosnę, natomiast starsze-rzadko. Pelargonie lubią być skupione gęsto wokół siebie i lepiej kwitną, jeśli ich korzenie dobrze wypełniają doniczkę. Jako podłoża należy używać mieszanki ilastej.

Gdy Kwiaty Chorują:

Słaby wzrost - zbyt ciemne miejsce. Trzeba przenieść roślinę gdzie indziej, ale nie na bezpośrednie słońce.

Liście żółkną - jeśli podłoże jest zbyt suche. Bardzo często pojawiają się też żółte plamy. Trzeba zwiększyć podlewanie.

Dużo słabych pędów - które wyrastają z szyjki korzeniowej, może być rezultatem choroby bakteryjnej. Należy roślinę zlikwidować.

Choroby grzybowe - pojawiają się w wilgotnym i zbyt chłodnym środowisku. Można je rozpoznać po gnijących pędach i szarawej pleśni na zaatakowanych liściach. Roślina więdnie i musi zostać zlikwidowana.

Białe owady - to często mszyce. Można z nimi walczyć za pomocą środków chemicznych.

Dużo liści-mało kwiatów - może być normalnym zjawiskiem, ale może też być spowodowane przedawkowaniem nawozu. Należy więc pamiętać o właściwym dawkowaniu.

Zanim Dokonasz Zakupu

Przy zakupie należy wybrać gęstą, krzewiastą roślinę. Zalecane jest skontrolowanie spodniej strony liści, ponieważ tam najchętniej ukrywają się szkodniki. Przeciętny wiek: - Większość pelargoni dożyje późnego wieku. Najpiękniej kwitną w trzecim roku życia.
Stopień trudności pielęgnacji: - Roślina łatwa w pielęgnacji.