Winobluszcz Pięciolistkowy - Parthenocissus Quinquefolia

Winobluszcz pięciolistkowy należy do rodziny winoroślowatych. Pochodzi z Ameryki Północnej. Jest silnie rosnącym pnączem zrzucającym liści na zimę. Za pomocą przylg, korzeni czepnych i rozwidlonych, wijących wąsów czepia się podpór i wspina samoczynnie. Młode pędy są czerwonawe.

Liście są złożone zazwyczaj z 5 eliptycznych liści 4 do 10 cm długości, z wierzchniej strony zielonych, od spodu szarozielonych, na brzegu grubo piłkowanych. Jesienią liście przebarwiają się na szkarłatnoczerwono. Pędy osiągają 10 do 20 m długości.

Kwiaty są niepozorne, zielonkawe, rozwijają się w końcu lipca i na początku sierpnia, są miododajne. Po przekwitnieniu pojawiają się granatowe, z woskowym nalotem, okrągłe owoce, jagody, które dojrzewają we wrześniu i październiku.

Winobluszcz pięciolistkowy nadaje się do obsadzania ogrodzeń, okrywania ścian, altan, pergoli i innych podpór. Można go sadzić także na balkonach. Jeśli roślina nie jest posadzona przy podporze, wtedy rosnąc pokrywa szczelnie powierzchnię gleby.

Wymagania

Jest całkowicie mrozoodporny, mało wymagający. Winobluszcz pięciolistkowy może rosnąć w słońcu, półcieniu lub cieniu, na przeciętnych przepuszczalnych glebach. Jednak egzemplarze posadzone na stanowisku słonecznym intensywniej przebarwiają się jesienią na szkarłatnoczerwony kolor.

Rozmnażanie

Winobluszcz rozmnaża się przez sadzonki zielne pobierane późnym latem lub wczesną jesienią. Sadzivsię je do doniczek z ziemią piaszczystą i umieszczamy w mnożarce w temperaturze 13-16°C. Latem można też pobierać sadzonki zdrewniałe 25-30 cm długości, które dołujemy w piasku, a wiosną sadzimy na zacisznym zagonie. Można także rozmnażać przygotowując w połowie jesieni odkłady z długich pędów - ukorzenione odkłady oddzielamy od rośliny matecznej dopiero po roku.