Dzbanecznik - Nepenthes

Dzbanecznik jest rośliną mięsożerną, "żywi się" substancjami pochodzenia zwierzęcego. Jest pnączem, pochodzi z tropikalnych lasów Indonezji i Półwyspu Malajskiego. W sprzedaży spotykamy różne gatunki i mieszańce dzbaneczników oferowane jako rośliny doniczkowe.

Swój niezwykły wygląd zawdzięcza dzbankom, które stanowią pułapki na owady. Są one w rzeczywistości liśćmi właściwymi rośliny. Każdy dzbanek wypełniony jest płynem trawiącym owady, który wydziela się ze ścianek organu. Nad dzbankiem znajduje się tzw. wieczko, zabezpieczające płyn przed rozcieńczeniem przez deszcz. Dzbanek barwą i zapachem nektaru zwabia owady, które siadają na brzegu dzbanka, a gdy wpadną do wnętrza - zanurzają się w wypełniającym go płynie. Wtedy pobudzone zostają do działania gruczoły wydzielające enzymy trawienne. Owady są powoli rozkładane, a ich składniki odżywcze są wchłaniane przez roślinę.

Wymagania

Jeśli chcemy, żeby dzbanecznik dobrze rósł w naszych mieszkaniach konieczne jest zapewnienie wysokiej wilgotności powietrza, dużo rozproszonego światła i podłoże stale wilgotne.

Pielęgnacja

Aby zapewnić roślinie właściwą wilgotność najlepiej umieścić ją w akwarium, które od góry przykrywa się na 3/4 powierzchni taflą szkła. Bardziej odporne gatunki i mieszańce można ustawić nad pojemnikiem z wodą, ale jest to bardziej kłopotliwe, a poza tym trzeba je wtedy zraszać 3-4 razy dziennie.

Dzbanecznik musi mieć dużo rozproszonego światła, silne promienie słońca mogą spowodować poparzenie rośliny. Najlepiej postawić doniczkę z rośliną na parapecie przy oknie od przy wschodnim lub północno - wschodnim oknie,. Na parapetach od strony południowej w upalne dni roślinę koniecznie trzeba ocieniać. Dzbanecznik nie przechodzi okresu spoczynku i dlatego przez cały rok należy zapewnić mu jednakową temperaturę wynoszącą 18-25°C.

Dzbanecznik musi mieć podłoże stale wilgotne, ale nie mokre. Dlatego należy podlewać go umiarkowanie, nie dopuszczając ani do zalegania wody na podstawce, ani do wyschnięcia podłoża. W okresie wzrostu, od wiosny do jesieni, roślina powinna mieć więcej wilgoci, natomiast zimą mniej. Podlewamy zawsze od góry, wyłącznie miękką wodą, najlepiej destylowaną, ewentualnie wodą z kranu, ale wyłącznie odstałą lub przegotowaną i schłodzoną do temperatury pokojowej.

Dzbanecznik przesadzamy co roku wiosną do większej doniczki wypełnionej mieszaniną torfu, perlitu i piasku. Nie należy używać zwykłej ziemi do kwiatów, ponieważ zawiera ona nawóz, który może spalić korzenie rośliny. Można użyć także samego torfu lub gotowego podłoża do storczyków. Przesadzać trzeba bardzo ostrożnie, aby nie uszkodzić delikatnych korzeni.
Jeśli chcemy, by roślina zachowała zwarty pokrój, po wiosennym przesadzeniu należy przyciąć pędy, tak aby pozostawić 2-3 oczka. Jeśli tego nie zrobimy, trzeba będzie zamontować podpórkę. Dzbanki, które zaschną, odcinamy.

Ponieważ dzbaneczniki w naturze żywią się zwierzętami, ich korzenie przystosowane są do jałowego podłoża. Najlepiej ich w ogóle nie zasilać nawozami, wystarczy od czasu do czasu wrzucić do dzbanka jakiegoś owada. Trzeba dbać, aby roślinne pułapki były napełnione w jednej czwartej płynem. Jeśli jest go mniej, wlewamy wodę.