Stokrotka Pospolita - Bellis Perennis

Stokrotka pospolita pochodzi z Europy, naturalnie rośnie także w Polsce. Obecnie uprawiane odmiany ogrodowe traktuje się jako rośliny dwuletnie - w pierwszym roku wyrastają jedynie zebrane w rozetkę liście odziomkowe, w drugim roku w kątach starych liści tworzą się silnie skrócone, ulistnione pędy. Z ich wierzchołków wyrastają na sztywnych szypułkach 8-10 cm ponad liście koszyczki kwiatowe. Kwiaty są białe, różowe lub karminowe. Odmiany różnią się nie tylko barwą kwiatów, ale także ich budową - jedne składają się wyłącznie z kwiatów rurkowych, inne tylko z kwiatów języczkowych.

Roślina zielna należąca do rodziny astrowatych osiągająca wysokość od 5 do 15 cm. Jednonerwowe liście przy podstawie są owalne tworzące rozetę. Łodyga pokryta jest włoskami. Na jej szczycie znajduje się kwiatostan koszyczkowy. Na zewnątrz koszyczka jest jeden szereg białych kwiatów języczkowych żeńskich, natomiast wewnątrz koszyczka są żółte, rurkowe kwiaty obupłciowe. Cechą charakterystyczną Stokrotki pospolitej są czerwone brzegi białych liści języczkowych. Owocem jest niełupka. Rośnie na łąkach, pastwiskach, w parkach, ogrodach i obrzeżach lasu. Lubi gleby gliniaste, bogate w składniki mineralne. Stokrotka ma działanie lecznice - stosuje się ją w schorzeniach układu moczowego, oddechowego, pokarmowego i krążenia.

Wymagania

Stokrotki wymagają gleby żyznej, niezbyt suchej oraz słonecznego lub półcienistego stanowiska.

Rozmnażanie

Rozmnaża się je przez nasiona wysiewane w czerwcu lub na początku lipca na rozsadniku. Po wzejściu nasion siewki należy przepikować na zagony.

Odmiany o koszyczkach pełnych rozmnaża się przez podział.

Pielęgnacja

Najczęściej sadzi się je na kwietnikach, do skrzynek balkonowych i innych pojemników, nadają się też na kwiat cięty.Na zimę konieczne jest ich okrycie (np. gałęziami świerka), aby zabezpieczyć przed mrozami.